De kracht & pracht van 40 vrijwilligers

 

Het oudste erfgoed van de oudste stad van Nederland, vroegste bouw rond 1080, in handen van 40 mannen en vrouwen … met hart en ziel cultuurmakers & overhoophalers. Traag en onomkeerbaar als het ooit gebouwd werd herrijst Kasteel Borgharen bij Maastricht uit zijn as.

Doel
Breng brandweermannen, onderwijzers, CEO’s, elektriciens, historici, verpleegkundigen, professoren, timmerlui, accountants, ambtenaren, ondernemers, dorpsbewoners  al dan niet met pensioen, samen rond een unieke opdracht, nl. restaureer een kasteel. Op zich nog niet bijzonder, zou je zeggen. Totdat je kijkt naar het resultaat van hun zelforganisatie en hun enthousiasme.

Werk
Je ziet duizenden veldbrandstenen schoon gekapt worden, je ziet tientallen wandschilderingen tevoorschijn komen vanonder de latex, je verbaast je over het fijne houtsnijwerk en de minutieuze conservering van enorme schilderijen die terugkeren naar hun oorspronkelijke plek door middel van geslaagde crowdfunding, je loopt over schoongekrabde vloeren waar duizenden spijkertjes en nietjes uitgetrokken zijn. Je geniet van de herstelde mergelwanden langs de kasteelgracht, de tuinen met veldbloemen, de gevelstenen die schoon geschuurd zijn, de verrotte kozijnen die stuk voor stuk met de hand worden gerestaureerd, glas-in-lood dat weer gaat stralen in gloeiende kleuren, hekwerken die weer overeind zijn gezet, worstelstronken die worden teruggesnoeid, je ziet paardenstallen kleuren als kunstwerken, ovale slaapkamers schitteren in goud en blauw, je ziet bezoekers genieten van hun rondleiding. Dat alles uit de handen van 40 “amateur” restaurateurs. Maar er is meer, veel meer.

 

Taken
Je ziet mensen in hun vrije tijd een kasteelbedrijf runnen: boekhouden, subsidies aanvragen, rapporten schrijven, administreren, architecten bijpraten, collecties opsporen, de overheid op sleeptouw nemen en tot actie bewegen, financiën beheren, crowdfunding organiseren. Je ziet specialisten archieven aanleggen, documentatie bijeenbrengen, fotoarchieven opzetten, fotoboeken maken, video’s maken, lezingen geven, rondleidingen aanbieden, interviews afnemen, onderzoek doen, stagiaires begeleiden, sponsorevenementen realiseren, permanent overleg voeren met wethouders, managers en ambtenaren van de gemeente, van de provincie, van subsidiepartners, van kasteelrelaties, van bevriende sponsoren en subsidiefondsen. Dat alles uit de handen van 40 “amateur” organisatoren. Maar er is meer, veel meer.

Groep
Je ziet een groep mannen en vrouwen (gemiddelde leeftijd ca. 60) hun ziel en zaligheid verbinden in een heerlijke groepsdynamica, sociaal verbonden, weerbaar en gezond in coronatijden, pratend en overleggend, slap “ouwhoerend” over het nieuws of diepzinnig filosoferen over elkaars levensgeschiedenis, kennis en talent delend zonder aanziens des persoon, genietend van hun airfryer met bitterballen, Limburgse vlaaien bij verjaardagen, bloemen bij geboortes en huwelijken, steun bij ziekte en overlijden, verbonden met “hun” dorp Borgharen al wonen de meesten elders, samen afwassen, stofzuigen en bladeren bijeen harken. Dat alles uit de handen van 40 “amateurs”. Maar er is meer, veel meer.

Waarde
Je ziet ze zwoegen en schouwen, slepen en slijpen, je hoort ze lachen en zingen. Met al die nijvere inzet hebben ze inmiddels zo’n 42.000 werkuren gemaakt. Samen hebben ze al zo’n €2.000.000 aan maatschappelijk-culturele waarde gecreëerd, geld dat anders uit ’s rijks kas had moeten vloeien en betaald had moeten worden aan commerciële vaklieden. En dat allemaal voor de tegenprestatie van een biertje op hun eigen zaterdagse werkdag.
40 vrijwilligers bewijzen de stelling “waar een wil is, is een weg”. Als we willen, écht willen en er voor gaan, dan kunnen we Kasteel Borgharen over 15 jaar laten herrijzen: de kracht & pracht van 40 vrijwilligers. Alles halen we overhoop om dat te zien gebeuren.